Rodzaje płytek wg przeznaczenia
Płytki mogą być przeznaczone do układania na ścianach - wówczas mówimy o płytkach ściennych, do wykładania podłóg - płytki podłogowe, trzeci rodzaj to płytki uniwersalne, które mogą być stosowane zarówno na podłogach, jak i na ścianach. Ten wydawać by się mogło tak oczywisty podział płytek jest o tyle ważny, że ciągle jeszcze zdarzają się przypadki stosowania płytek ściennych na podłogach, gdzie decydującym argumentem było to, że komuś płytka bardzo się podobała i -pasowała- do wystroju wnętrza.

Płytki ścienne można stosować wyłącznie do obkładania ścian, płytki uniwersalne i podłogowe mogą być stosowane zarówno jako wykładzina podłogowa jak i ścienna.

Rodzaje płytek wg sposobu produkcji
W zależności od metody formowania płytki mogą być ciągnione lub prasowane.
Po to aby wyformować pasmo w prasie pasmowej masa musi być dostatecznie plastyczna. Plastyczność tę uzyskuje się dodając do masy wodę. Ponieważ jednak nie można wypalać bardzo wilgotnych, formowanych tak płytek, trzeba je wysuszyć. Z kolei procesowi suszenia towarzyszy skurcz masy, który chociaż jest pod pełną kontrolą technologów, to jednak jako zjawisko fizyczne występuje. Bardzo ogólnie rzecz ujmując można powiedzieć, że im więcej wody musimy odparować z masy tym większy będzie jej skurcz.
Przy formowaniu płytek metodą prasowania na sucho zawartość wilgoci w masie jest znacznie mniejsza, również i skurcz przy suszeniu jest znacznie mniejszy. Zjawisko to uwzględnione jest w normach. Płytki formowane metodą ciągnioną oznaczane jako płytki z grupy A mają większe normatywne tolerancje wymiarowe, płytki formowane metodą prasowania na sucho oznaczane jako płytki z grupy B, mniejsze.

Rodzaje płytek według sposobu wykończenia
W zależności od zastosowanych metod produkcji, płytki mogą być szkliwione, kiedy czerep płytki pokryty jest cienką warstwą nieprzepuszczalnego szkła, angobowane, czyli pokryte matową warstwą, przepuszczalną lub nie, której podstawowym składnikiem jest glina oraz nie szkliwione. W przypadku płytek ściennych, kiedy będziemy brali pod uwagę wyłącznie własności estetyczne płytki, nie ma większego znaczenia czy są szkliwione czy nie - w tym przypadku decydują wyłącznie indywidualne gusta kupującego. W przypadku jednak płytek podłogowych sprawa wygląda nieco inaczej, gdyż należy liczyć się z tym, że w określonych sytuacjach warstwa szkliwa może ulec przetarciu i odsłonić czerp masy ceramicznej powodując nie tylko całkowitą utratę walorów estetycznych posadzki, ale również diametralne pogorszenie jej własności użytkowych.

Rodzaje płytek według ich nasiąkliwości
Podstawowym kryterium dzielącym płytki według ich własności jest nasiąkliwość wodna, określająca w procentach wagowych zdolność materiału, z którego wykonana jest płytka do zaabsorbowania wody. Wszystkie rodzaje płytek podzielono na trzy podstawowe grupy:

  • I o niskiej nasiąkliwości wodnej - mniejszej, bądź równej 3 %
  • II o średniej nasiąkliwości wodnej, mieszczącej się w przedziale od 3 do 10 % -
    dzielącą się na dwie podgrupy:
    • IIa o nasiąkliwości większej od 3 % i nie większej od 6%
    • IIb o nasiąkliwości od 6 do 10 %
  • III o wysokiej nasiąkliwości wodnej większej od 10 %
Nasiąkliwość określa ilość wolnych przestrzeni w masie płytki, im bardziej będzie zwarta struktura, czyli im mniejsza będzie nasiąkliwość, tym lepsze będą jej parametry użytkowe, takie jak mrozoodporność, wytrzymałość na zginanie itp. Pamiętając, że woda zamarzając zwiększa swoją objętość, trzeba zdawać sobie sprawę, że konsekwencją zamarzania wody znajdującej się w porach czerepu płytki jest niszczenie ścianek mikroporów, a tym samym osłabianie struktury całej płytki niejako od środka. Im więcej wody może wchłonąć płytka w tym większym stopniu będzie narażona na niszczenie pod wpływem warunków atmosferycznych.